Inspiratie
Waar komt de naam noSun vandaan?
Altijd al willen weten waar de naam noSun vandaan komt? Wij vertellen het je.
Mijn naam is Dominique, sinds de zomer loop ik met veel plezier stage bij noSun. Afgelopen december mocht ik het noSun kantoor inruilen voor het winterse Noorwegen en ben ik als reiziger meegegaan. Samen met 26 andere reizigers heb ik onder andere kerst en oud & nieuw gevierd, een hele ervaring die ik graag met je deel in deze blog!
Van voorbereiden van de reis, naar meegaan met de reis
Voorafgaand aan de reis ben ik al druk bezig geweest met van alles rondom deze reis. Het programma van de reis is mij bekend, want ik heb afgelopen maanden geholpen met het voorbereiden van deze reis, ook heb ik een aantal reizigers al over de telefoon gesproken, maar hoe het ècht gaat zijn in Noorwegen is nog een complete verrassing. Wie zijn mijn medereizigers? Hoe zal de accommodatie zijn en hoe gaat het met drie groepen in één huis? Onze groep bestaat uit 8 personen en 1 reisbegeleider, daarnaast zijn er nog 2 noSun groepen van 8 personen, met ieder een eigen reisbegeleider. Wij zullen deze week samen met hen in een grote lodge verblijven. De activiteiten zullen we in onze eigen groepen uitvoeren maar ’s ochtends en ’s avonds zullen we elkaar wel zien. 1 grote, gezellige boel, want normaal gesproken zit je bij de reis naar Noorwegen alleen met jouw eigen groep in een accommodatie. Waar ik vooral benieuwd naar ben is mijn eigen reisgroep. De groepen zijn namelijk ingedeeld op basis van leeftijd en geslacht. In de ‘oudste’ groep is er een plek vrijgekomen die ik mag opvullen, qua leeftijd zit er dus best een verschil tussen mij en de rest van de groep (ik ben 24 en de gemiddelde leeftijd van de groep is 45). Uit ervaring van andere reizigers en mijn collega’s heb ik al vaak gehoord dat dit verschil in leeftijd geen enkel probleem is. Het feit dat je samen deze reis gaat maken en het leuk vindt om een week winterse activiteiten te ondernemen verbindt de groep, ongeacht de verschillende leeftijden. Ik ben heel benieuw hoe ik dat ga ervaren, ik heb er in ieder geval onwijs veel zin in!
Noorwegen here we come!
De reis begint lekker vroeg, via het forum hebben we afgesproken dat we elkaar bij de gate ontmoeten. Als ik aankom zie ik al twee van mijn medereizigers (want profielfoto’s goed bekeken), vlak daarna volgen er meer en na een korte kennismaking, waar de eerste grappen al zijn gemaakt, heb ik een eerste positieve indruk van onze diverse groep. Bij aankomst in Oslo verzamelen we weer bij de bagageband en lopen we richting de uitgang waar reisbegeleider Dori al op ons staat te wachten. Na de introductie van Dori vertrekken we met een busje richting de accommodatie in Sjusjøen. De busrit duurt zo’n anderhalf uur, perfect om elkaar wat beter te leren kennen en alvast een boodschappenlijst te maken voor de komende dagen. ’s Avonds vieren we tweede kerstdag met z’n allen en als de eerste dag erop zit heb ik al zo veel gelachen en weet ik zeker dat het een gezellige week gaat worden met deze groep.
Skiën, bobsleeën en schansspringen
We beginnen de week op de piste in Hafjell, een wintersportgebied waar in 1994 verschillende onderdelen van de olympische winterspelen zijn georganiseerd. Het gebied heeft genoeg groene pistes om te leren skiën maar ook voor de gevorderde skiër zijn er zat pistes. Ikzelf ga snowboarden, een aantal nemen ski les en aan het einde van de dag sluiten we gezamenlijk af met een warme choco onder aan de piste. Dat de olympische spelen in 1994 in Lillehammer zijn georganiseerd is nog goed te zien in en om de stad. Later deze week bezoeken we het Olympisch museum, de Olympische skischans in Lillehammer en de bobsleebaan. Als we bij de skischans aankomen hebben we geluk! Er is een team van schansspringers aan het trainen, van twee verschillende schansen springen achter elkaar sporters van de schans. Uniek want reisbegeleider Aukje (van de andere groep) is al meerdere malen bij deze schans geweest en zag vandaag voor het eerst mensen van de schans springen. De bobslee of bobraft is een optionele activiteit in het programma. Zelf heb ik de bobraft gedaan, dat is de iets lichtere versie van de bobslee. Echt licht vond ik het niet want we vlogen met 100 km per uur over de baan, behoorlijk hard! Twee “daredevils” uit onze groep wagen zich aan de echte bobslee, bij deze rit ga je met 120 km per uur over de baan en ervaar je 5G krachten. Zelf had ik al moeite om mij hoofd recht te houden in de bobraft, maar als ik de anderen hoor was de bobslee ook te gek!
Bijzondere oud & nieuw
Na een aantal dagen merk je dat de groep elkaar al aardig begint te kennen en je onderling terugkerende grappen hebt. Je bent elke dag met elkaar op pad en zit dagelijks met elkaar in een busje. Genoeg tijd dus voor leuke gespreken en om te horen waarom mensen deze reis hebben geboekt. Een aantal willen de feestdagen ontwijken, weer anderen boeken speciaal voor de winterse activiteiten. Wat in ieder geval iedereen gemeen heeft, is dat ze graag met een groep onbekende op reis willen. ’s Avonds wordt er gezamenlijk gekookt, de andere groepen zijn dan ook aanwezig in het huis. Leuk om te horen wat zij die dag hebben beleefd, zo kunnen wij alvast horen wat er verder deze week voor ons op het programma staat. Het huis is groot genoeg om apart te zitten met je eigen groep, maar je kunt ook gezellig met alle groepen bij elkaar zitten. Omdat niet elke groep tegelijk van de activiteiten terug is komt het met het eten eigenlijk altijd wel zo uit dat er ruimte is in de keuken. De meeste avonden worden ingevuld met spelletjes, zo heb ik weer een heleboel nieuwe spellen leren kennen, met als favoriet vlotte geesten, SET en Saboteurs. Oud & nieuw hebben we met alle groepen samen gevierd! Op een groot scherm hebben we een aftelklok geprojecteerd en er werd de hele avond allerlei verschillende muziek gedraaid. Ook kon iedereen verzoeknummers aanvragen. Ik vond het heel bijzonder om oud & nieuw te vieren met mensen die ik een week geleden nog niet kende, eerder vierde ik dit altijd met vrienden en familie. Toch voelde het na een week wel alsof ik daar met een hele grote groep vrienden op een feest was, supergezellig.
Nooit geweten dat langlaufen zo moeilijk was!
Het nieuwe jaar zijn wij begonnen met een actieve uitdaging, we zijn namelijk gaan langlaufen. Omdat ik al kan skiën verwachtte ik dat dit mij wel makkelijk af zou gaan. Niks bleek minder waar… nooit geweten dat langlaufen zo moeilijk was! Wat ik vooral lastig vond is dat de schoenen heel anders zijn dan bij het skiën. Je krijgt met het langlaufen schoenen aan die alleen aan de voorkant vast zitten, je hak kan je daardoor optillen. Ook zijn de schoenen veel soepeler waardoor je je voeten en enkels vrijer kan bewegen. Hier ging het bij mij ook meteen mis, in pizzapunt naar beneden met de langlaufski’s bleek toch een stuk moeilijker dan met de ski’s. Ik heb dan ook meteen sneeuw gehapt… Gelukkig kon Dori, onze reisbegeleider, ons meer over de techniek vertellen en ging het daarna wat beter. Ondanks dat we van links en rechts door alle leeftijden werden ingehaald hebben we toch een mooie ronde van 7km gemaakt op de eerste dag van het nieuwe jaar.
Sneeuwschoenwandeling, een huskytocht, tobogganing en ijsvissen.
Andere activiteiten die we deze week hebben gedaan zijn een sneeuwschoenwandeling, een huskytocht, tobogganing en ijsvissen. Mijn favoriete activiteit van de week was absoluut de sneeuwschoenwandeling! Bij de accommodatie binden we de sneeuwschoenen onder en stappen we door de sneeuw het park af. Na twee uur lopen is de top inzicht, over een kale vlakte stappen we richting een kleine, naar kaneelbroodjes ruikende, skihut bovenop de skipiste. We maken een pitstop en vervolgen daarna de route naar beneden. Het pad was een beetje onduidelijk dus we nemen een avontuurlijke off-road route dwars door de bomen en langs de skipiste. Zelfs met sneeuwschoenen aan zakken we soms nog een heel stuk weg in de sneeuw, hilarisch! We weten ongeveer waar we heen moeten en maken onze eigen route hier wel heen. Ook bij deze activiteit weer sneeuw gehapt want achteruitlopend met sneeuwschoenen aan je voeten is blijkbaar geen optie. Na 4 uur wandelen komen we voldaan weer terug bij de lodge, tijd voor warme choco!
Na 7 dagen in de sneeuw is het tijd om weer naar huis te gaan en kan ik zeggen dat ik een geweldige week heb gehad! De groep waar ik in zat was een ontzettend leuke mix van verschillende leeftijden, Nederlanders, Vlamingen en een enthousiaste reisbegeleider! Ik merk dat het best lastig is om te omschrijven hoe leuk de reis écht was. Dat komt doordat zo’n groot gedeelte van wat de reis zo leuk maakte, de sfeer, de (terugkerende) grappen en de mensen uit de groep zijn. De activiteiten zijn onwijs gaaf en super om samen met zo’n leuke groep te doen, deze kun je goed na vertellen aan het de thuisblijvers, maar om de sfeer en fun te omschrijven is toch erg moeilijk. Je moet er echt zelf bij zijn geweest. Ik kan wel bevestigen dat het leeftijdsverschil in de groep echt geen issue hoeft te zijn. Ik had niet verwacht dat ik het zo goed kon vinden met mijn groepsgenoten die 20 tot 30 jaar ouder waren.
Ik kan wel bevestigen dat het leeftijdsverschil in de groep echt geen issue hoeft te zijn.
